Przyjemność doskonała, eliksir długowieczności, czarodziejski zapach, Aqua Admirabilis – tak opisywano w średniowieczu wodę kolońską, zanim zaczęto powszechnie stosować nazwę pochodzącą od miasta Kolonii. Françoise Caron i Christophe Raynaud, cenieni perfumiarze, tworzą wody kolońskie ściśle przestrzegając tradycyjnych wymogów. Receptura jest następująca: niskie stężenie alkoholu, ożywczy powiew świeżości, w którym dominują nuty cytrusowe, i nienachalny ślad zapachowy. Taki produkt można śmiało stosować rano i wieczorem, nie nudząc siebie ani innych.

Tę kompozycję, przygotowaną przez Christophe'a Raynauda, otwiera uderzenie świeżości gorzkiej pomarańczy brazylijskiej oraz liści i gałązek kalabryjskiego drzewka bergamoty – cennych i szlachetnych materiałów perfumeryjnych. Z czasem ta ultranowoczesna woda kolońska staje się coraz bardziej uzależniająca. Ujawnia eleganckie nuty cedru, mchu dębowego i gorących przypraw.

Zawiera esencje gorzkiej pomarańczy, bergamoty, grejpfruta, pieprzu czarnego, kminu, estragonu, jasnego drewna i mchu dębowego. Woda kolońska zaprojektowana przez Christophe'a Raynauda, perfumiarza domu Firmenich.

Nuty Zapachowe

Głowa

gorzka pomarańcza, bergamotka, grejpfrut

Serce

czarny pieprz, kumin, estragon

Baza

białe drewna, mech dębowy

O marce Astier de Villatte

Marka z rzemieślniczym zacięciem. Jej założyciele, Ivan Pericoli i Benoît Astier de Villatte, wytwarzają ceramikę zgodnie z tradycyjnymi XIX-wiecznymi metodami — każdy wyrób jest dzięki temu ponadczasowy i niepowtarzalny. Na ceramice jednak nie koniec! W 2008 roku para przyjaciół zaprosiła do współpracy wybitne “nosy”: Emilie Mazeaud i Françoise Carona (gwiazdę japońskiego domu perfumeryjnego Takasago). Tak powstała linia wód kolońskich, kadzideł i świec zapachowych. Te ostatnie zasługują na szczególne wyróżnienie — każdy knot (z czystej bawełny) dostosowany jest do danej kompozycji, zaś szklane naczynia, zdobione niewielkimi bąbelkami powietrza, powstają w staroświeckim warsztacie w Toskanii. Etykiety i kartonowe opakowania drukuje jeden z ostatnich zecerów Francji — Monsieur Huin.